วันจันทร์ที่ 12 ส.ค.62 วันนี้จะต้องกลับเมืองไทยแล้ว เด็กๆเริ่มบ่นคิดถึงเมืองไทยแล้ว เครื่องออกบ่ายสองวันนี้จึงไปไหนได้ไม่มาก ตื่นมาเรา Check out นำกุญแจห้องมาคืนและฝากกระเป๋าไว้ที่ชั้น4 อาเจ๊อยากได้กระเป๋านักเรียนล้อลาก Smiggle จึงต้องรีบไปซื้อก่อน เดินเอามาเก็บที่ห้อง (เดินไม่ไกลเพราะที่พัก กับ Paddy ใกล้กันมาก) จากนั้นเดินไปถ่ายรูปที่ Hype Park สักหน่อย เปิดmap เดินจากที่พักไปได้เลย สวนอยู่ตรง Museum station จุดที่เราขึ้นรถเมลไป Circular quay ค่ะ 😂
เดินถ่ายรูปที่ Hype park สักพักก็ต้องกลับไปห้องเพื่อไปเอากระเป๋า เด็กๆ ก็ต้องช่วยลากกระเป๋าด้วยเพื่อฝึกความอดทน และความรับผิดชอบ เนื่องจากซื้อของฝากมากมายใส่กระเป๋าไม่หมด เราจึงต้องซื้อกระเป๋าใบใหญ่ล้อลากสีน้ำเงินอีกใบที่ paddy เพื่อใส่ของฝาก 555 ช่วยกันลากไปนะคะ เด็กๆ ระหว่างทางที่เราลากกระเป๋าจะไปขึ้นรถไฟที่ Central station แล้วยังพอมีเวลาเหลือ ผ่านร้านอาหารไทย เด็กๆอยากกินไข่พะโล้พอดี ^_^ หลังจากกินข้าวเสร็จ เดินต่อ นิวตันลากกระเป๋าไป ล้มบ้าง เพราะความซนของเฮียลากไปวิ่งไป ไปถึงสถานีเล่นเอาเหนื่อยเหมือนกัน ดีค่าได้ออกกำลังกายกันบ้าง เราเติมเงินในบัตรไว้ตั้งแต่เมื่อวานคำนวณให้ดีจะได้เหลือเงินในบัตรน้อยที่สุด และเก็บบัตรกลับไปเป็นที่ระลึกที่เมืองไทย^^
ถึงสนามบินแบบไม่ต้องรีบมากเพราะเวลาเหลือ ลองเอากระเป๋าไปชั่งน้ำหนักดูว่าเกินไหม ขากลับ โหลดได้ 20 กก.*4ใบ= 80 กก. ขึ้นเครื่องได้อีกคนละ 7 กก. เครื่องออกตอน 14.00น. (เวลาที่ซิดนีย์) ทริปนี้ใช้เงินจนเกือบหมดที่แลกไปเลยค่ะ ขากลับม๊าได้สั่งอาหารไว้ทานบนเครื่องแล้ว เพราะอยู่บนเครื่องเกือบ 9 ชม. กลัวเด็กๆหิว ทริปนี้เป็นการนั่งเครื่องบินที่นานที่สุดของเด็กๆ เลยคร่า พวกหนูก็ทำได้ดีไม่ดื่อ บอกอะไรก็ยังฟัง
ถึงเมืองไทยเวลา 20.30น. กว่าจะไปรับกระเป๋า รอรถ (จองไว้ที่ภูเก็ตอีก 1 วัน) ขับจากสนามบิน แวะมาทำสัญญาที่บริษัทซึ่งง่ายมาก 5 นาทีเสร็๋จ จากนั้น ป๊าขับไปกินข้าวที่ร้านเดิม ซึ่งอาเจ๊อยากกินหอย ถึงร้านสามทุ่มกว่า หอยที่อาเจ๊อยากกินหมดแล้ว เพราะวันนี้เป็นวันหยุดวันแม่คนเลยมากินกันเยอะ อาเจ๊ไม่ว่าอะไรตอนนี้สั่งอะไรมาก็กินเพราะหิวมาก 555 จากนั้นขับรถมาขอป้าโอมนอนที่บ้าน กว่าจะอาบน้ำ เข้านอนเกือบห้าทุ่ม ตอนเช้าก็ต้องรีบตื่นเพราะม๊าจองไฟล์ท 7 โมงเช้าไว้ บินกลับมากทม. เด็๋กๆ อยากไปเรียนเลยบอกว่าไหว ก็จัดตามคำขอ (กระเป๋าฝากแม่น้องดลย์ เพื่อนในหมู่บ้านมาแล้ว) ทริปนี้ทำให้ป๊า ม๊าเห็นว่าหนูสองคนโตขึ้นมาก มีความรับผิดชอบดีขึ้น ไว้เจอกันทริปหน้านะคะ ฝากติดตาม การท่องเที่ยวของอาเจ๊นาโน อาเฮียนิวตันด้วยค่ะ
